U nas nie ma nudy

Rozmawiamy z Agatą Buczkowską, Michałem Wiśniewskim i Jackiem Łągwą, czyli z zespołem Ich Troje.

W ostatnich latach zniknęliście z mainstreamowych mediów…

Michał Wiśniewski – I nie pchamy się do nich na siłę. Swój wyścig szczurów mamy już za sobą. Będziemy nagrywać teraz płytę, Agata jako pierwsza wokalistka po Ani (Świątczak – przyp. red.) będzie miała swoje własne piosenki.

Nowa płyta w przygotowaniu. Czy to oznacza „nowe” Ich Troje?

Michał Wiśniewski – A wyobrażasz sobie zmienione Ich Troje? Mamy zacząć grać bluesa, albo reggae?

Jacek Łągwa – To nie jest zły pomysł (śmiech)

Michał Wiśniewski – Nie będziemy tworzyć, muzyki przy której trzeba sobie łyknąć ecstazy. My nie jesteśmy punkowcami, my już nagraliśmy „A wszystko to bo ciebie kocham” mega punkową. Myślę że Ich Troje to mieszanka musicalowa, bo chyba nie ma gatunku w którym byśmy nie grali. My cały czas szukamy inspiracji. We wszystkim co robimy nie ma krzty nieprawdy, więc cały sukces jest w autentyczności.

Jesteś nową wokalistką, która wchodzi do doświadczonego zespołu i zajmuje miejsce innych znanych piosenkarek. Jak radzisz sobie z presją?

Agata Buczkowska – Na początku czułam. Przychodząc do Ich Troje wiedziałam, że Justyna i Ania zapisały się w historii zespołu. Ale nasi fani mówią, że jednak wniosłam coś nowego do zespołu. To nigdy nie będzie to samo, więc staram się wprowadzać nowości, ale nie zmieniam znacząco starych utworów.

Michał Wiśniewski – Na nowej płycie jak posłuchasz Agaty to na bank przejdą cię ciary.

Czujesz wsparcie od kolegów z zespołu?

Agata Buczkowska – Tak. Dają mi wskazówki, podpowiadają jak się zachowywać na scenie. Jest super.

A jak wy starsi czujecie się przy znacznie młodszej wokalistce?

Jacek Łągwa – Na początku czułem się dziwnie, bo Agata jest w wieku mojej starszej córki. To takie zderzenie, bo mamy przecież piosenki o miłości. I coś mi tutaj nie grało ale z drugiej strony… kto jest bez winy niech pierwszy rzuci kamień (śmiech).

Co uznajecie za największy sukces zespołu?

Jacek Łągwa – Myślę, że to że przetrwaliśmy tyle lat. Nie dogadujemy się. Kłócimy się. Tłuczemy. U nas nie ma nudy i chyba to jest recepta.