Pałac otworzył podwoje

W słoneczne majówkowe południe tłumy mieszkańców Brwinowa pojawiły się w brwinowskim pałacu Wierusz-Kowalskich. Zabytkowy budynek na trzy godziny udostępniono zwiedzającym.

To jeden z najcenniejszych historycznie obiektów na terenie Brwinowa. Powstał w latach 30. ubiegłego wieku, służył najpierw jako letnia rezydencja rodziny Wierusz-Kowalskich, a następnie jako szpital polowy. Ostatnim gospodarzem tego miejsca była Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego. Od kilkunastu lat pałac stał pusty i zamknięty. W poniedziałek, 2 maja, przez kilka godzin znów tętnił życiem. 

Wnętrza pałacu robią duże wrażenie, z jednej strony przestrzenią, z drugiej – labiryntami mniejszych pokoi, z których przechodzi się do kolejnego i kolejnego pomieszczenia. We wszystkich wyraźnie widoczny jest ząb czasu i modyfikacje wprowadzane przy adoptowaniu pałacu na potrzeby uczelni. Obok zabytkowych ornamentów na ścianach można zauważyć pozostałości tapet i kafelków, do niezbyt klimatycznych należą pokoiki przerobione na toalety dla studentów i wykładowców. Gdzieniegdzie w rogach sal leżą poukładane w stos elementy balustrady. Nastrój lat 30. mimo wszystko wszystko pozostał. W pełnej krasie zapewne powróci po remoncie zapowiadanym przez władze gminy. Pałac od kilku miesięcy jest bowiem własnością Brwinowa. Docelowo ma się w nim mieścić dom kultury. 

A jaka dokładnie jest historia tego zabytkowego obiektu? Wiadomo, że jego budowniczym był Tadeusz Wierusz-Kowalski. Ale pewników jest niewiele. Według jednych źródeł pałac powstał w 1909 roku. W karcie ewidencji konserwatorskiej mowa o latach 1935-1936. We wrześniu 1939 r., kilkanaście dni po wybuchu II wojny światowej, stał się schronieniem dla rannych w bitwie pod Brwinowem. Następnie przez ponad pół wieku służył jako budynek uczelniany. W 2001 r. opustoszał. Zwiedzającym został udostępniony po raz pierwszy od 15 lat.